ساقه برنج بندبند و تو خالي بوده و در فواصل مختلف ساقه جداره‌هاي سختي قرار دارد كه در آن قسمت‌ها ساقه توپر مي‌باشد و گره نام دارد. فاصله بين دو گره را ميان گره مي‌نامند. بين سلول‌هاي ساقه فضايي بين سلولي زيادي وجود دارد كه باعث مي‌شود قسمتي از اكسيژن مورد نياز ريشه از طريق منافذ تأمين شود. برگهاي اين گياه كشيده و داراي رگبرگهاي موازي بوده و بدون دمبرگ است و قاعده برگ پهنتر از ساير نقاط آن مي‌باشد؛ و قسمتي از ساقه گياه يا تمام محيط آنرا احاطه كرده كه آنرا غلاف يا نيام مي‌نامند. در قاعده برگ در طرفين غلاف دو صفحه كوچك يا بزرگ بنام گوشوارك (Stipule) وجود دارد. همچنين در محل اتصال غلاف به ساقه زائدهٔ كوچكي بنام زبانك (Ligule) وجود دارد. همچنين تعداد گره‌ها در اين گياه از ۱۰ تا ۲۰ عدد تغيير مي‌يابد. در مقادير مساوي شاخص سطح برگ (LAI) بوته‌هاي داراي ساقه بلند از نور بهتر مي‌توانند استفاده نمايند ولي به آساني ورس مي‌نمايند. ارتفاع بوته‌هاي برنج در ارقام مختلف از ۵۰ تا ۱۵۰ سانتي‌متر و گاهي اوقات تا ۲۰۰ سانتي‌متر تغيير مي‌يابد.
ساقه برنج بندبند و تو خالي بوده و در فواصل مختلف ساقه جداره‌هاي سختي قرار دارد كه در آن قسمت‌ها ساقه توپر مي‌باشد و گره نام دارد. فاصله بين دو گره را ميان گره مي‌نامند. بين سلول‌هاي ساقه فضايي بين سلولي زيادي وجود دارد كه باعث مي‌شود قسمتي از اكسيژن مورد نياز ريشه از طريق منافذ تأمين شود. برگهاي اين گياه كشيده و داراي رگبرگهاي موازي بوده و بدون دمبرگ است و قاعده برگ پهنتر از ساير نقاط آن مي‌باشد؛ و قسمتي از ساقه گياه يا تمام محيط آنرا احاطه كرده كه آنرا غلاف يا نيام مي‌نامند. در قاعده برگ در طرفين غلاف دو صفحه كوچك يا بزرگ بنام گوشوارك (Stipule) وجود دارد. همچنين در محل اتصال غلاف به ساقه زائدهٔ كوچكي بنام زبانك (Ligule) وجود دارد. همچنين تعداد گره‌ها در اين گياه از ۱۰ تا ۲۰ عدد تغيير مي‌يابد. در مقادير مساوي شاخص سطح برگ (LAI) بوته‌هاي داراي ساقه بلند از نور بهتر مي‌توانند استفاده نمايند ولي به آساني ورس مي‌نمايند. ارتفاع بوته‌هاي برنج در ارقام مختلف از ۵۰ تا ۱۵۰ سانتي‌متر و گاهي اوقات تا ۲۰۰ سانتي‌متر تغيير مي‌يابد.
گونه‌هاي جهاني برنج